Dientro una selmana vamos tar viviendo los conciertos de N'Alcordanza,
disfrutando de la música, viendo collacios que va tiempu que nun vemos y
repitiendo nun montón de sales un manifiestu pa qu'Ígor y Carlos tean
arguyosos de nós.
Pero güei, 23 de xunu, 7 años depués, vamos
danos un momentín, caún ondequiera y comoquiera, p'alcordanos de los
collacios que marcharon, porque si dempués d'esti tiempu Ígor y Carlos
merecen dalgo ye que pongas un cantar, busques una semeya, restoles
hasta alcontrar la entrada d'aquel conciertu o simplemente, nun momentu
dáu, llevantes un vasu y digas, gracies.
Gracies por todo lo que nos hacéis recordar, hoy y todos los días del añu. Un besu fuerte.
ResponderEliminar